Гісторыя і non-fiction

Краткая биография группы «Нейро Дюбель» времён её «золотого состава», рассказанная непосредственными свидетелями описываемых событий. История о том, как всего за несколько лет любительский коллектив превратился в одну из самых известных рок-групп современной Беларуси.

Перед вами – первое комплексное исследование деятельности Витебской общины сестер милосердия, выполненное минской исследовательницей Ольгой Помалейко. В научный оборот впервые введен значительный пласт архивных и музейных документов. Хронологические рамки исследования охватывают почти весь период существования в Витебске общины сестер милосердия. Нижняя граница – 1892 г., дата основания общины; верхняя – 1917 г., когда в результате бурных потрясений община перестала существовать.

Сара Даниус (1962–2019) — профессор эстетики и литературоведения, первая женщина, занявшая пост постоянного секретаря Шведской академии, и одна из ключевых фигур в культурной жизни современной Швеции. В данной книге исследуется то, как в научных трудах, эссеистике и сарториальных практиках Сары Даниус соединились два главных интереса ее жизни — литература и мода.

Артылерыя Нясвіжскага замка – унікальная з’ява ў гісторыі ўзбраення і ліцейнага мастацтва Беларусі. Гарматы, выкананыя ў канцы 16 – пачатку 17 ст. па замове магната Мікалая Крыштафа Радзівіла Сіроткі, выконвалі не толькі практычную ролю як зброя, але сталі ўзорам шыкоўнага дэкаратыўнага аздаблення. Мікола Волкаў у сваёй кнізе ўдала спалучыў аналіз тэхнічных і баявых характарыстык  нясвіжскай артылерыі з расповедам пра іх прымяненне ў абароне радзівілаўскага замка, удзел у жыццядзейнасці магнацкага роду, пра іх далейшы пакручасты лёс і сучасны стан захавання ў еўрапейскіх музеях. Гэтая кніга будзе цікавая не толькі спецыялістам-зброязнаўцам, але і ўсім аматарам вайсковай справы і ваеннага мастацтва. Упершыню на падставе глыбокага навуковага вывучэння разнастайных крыніц чытач атрымлівае цудоўную магчымасць азнаёміцца з новай старонкай у жыцці Радзівілаў і славутага Нясвіжскага замка.
Кніга ў шыкоўнай мяккай вокладцы насычана каляровымі фотаздымкамі і ілюстрацыямі, большасць з якіх публікуецца ўпершыню.

«Вілейскі павет» — гісторыка-краязнаўчы гадавік, які знаёміць з гісторыяй пэў нага краю — Вілейшчыны. Гэта мясціны, якія гістарычна ўваходзілі ў больш вялікі і старажытны рэгіён — Віленшчыну. Пра людзей і падзеі на гэтых тэрыторыях і расказваюць аўтары гадавіка. На старонках выдання вы пазнаёміцеся з даследаваннямі А. Сцебуракі, В. Жыбуля, А. Капцюга і інш. У выпуску прадстаўлены матэрыялы С. Макарэвіча, В. Тонкавіча, А. Данільчык, у якіх раскрываецца гісторыя Вілейшчыны ў міжваенны перыяд. Таксама тут апублікаваны шэраг іншых тэкстаў.

Сяргей Макарэвіч расказаў пра некалькі эпізодаў з жыцця паэта Максіма Танка. Апошні ў 1939 годзе быў накіраваны ў Вілейку на працу ў абласной газеце. Сюды ён прыехаў з нявестай, з якой тут і ажаніўся. Але не толькі прыемнымі момантамі запомнілася Танку Вілейку: яму і яго блізкім пагражалі рэпрэсіі. Але знайшоўся заступнік, які выратаваў паэта.

Архівіст Віктар Жыбуль працягвае публікаваць спадчыну нашаніўца Вульфа Сосенскага. На гэты раз ён знайшоў успаміны Сосенскага, якія ахопліваюць перыяд з 1892 да 1939. Гэта “суб’ектыўная хроніка Даўгінава”. Ілля Бутаў, адшукаўшы згадкі пра цудотворны абраз з царквы ў вёсцы Пахомава, пачаў шукаць сам абраз. Праблема ў тым, што вёска знікла больш за сорак гадоў таму — яе затапілі падчас будаўніцтва Вілейскага вадасховішча. А жыхароў рассялілі. Бутаў пачаў збіраць звесткі пра Пахомава ў дакументах, расшукваў колішніх вяскоўцаў. Яму ўдалося правесці цэлае расследаванне.

Кніга вядомага беларускага крытыка і тэатразнаўца  Вячаслава  Ракіцкага  — гэта зборнік яго артыкулаў, у якіх занатаваны тэатральны працэс у Беларусі, прааналізаваны многія  цікавыя мастацкія з’явы, уласцівыя  нацыянальнай  сцэне на мяжы ХХ і ХХІ стагоддзяў. Складзеныя ў храналагічным парадку рэцэнзіі, праблемныя артыкулы, творчыя партрэты майстроў сцэны даюць уяўленне пра шлях айчыннага тэатра ў найноўшай гісторыі Беларусі — у часы развітання з савецкай эпохай і з яе ідэйна-эстэтычнымі вымярэннямі да пошукаў сваёй нацыянальнай адметнасці, судакранання з еўрапейскім мастацкім кантэкстам пасля вяртання незалежнасці краіны.